0
0
di Vittoria Minetti
Ël “Calamandrei” a parla piemontèis
Jer, 15 ëd fërvé, ant l’Institut Técnich “P. Calamandrei” ‘d Chërsentin, a l’é intraje ‘l
piemontèis. N’ora ëd dirit destinà a la quarta che ‘l professor a l’ha vorsù cambié për feje
cadò d’un pëssion ëd nòsta lenga ai sò anlev.
Për la magistra, costumà a vëddse dë dnans teste grise e plà, a l’é stàit da na part dròlo ma
da l’àutra motoben piasos.
Ant ëst’orëtta passà ant un buf a l’é giusto staje ‘l temp për ëspòrze n’idèja ‘d lòn ch’a l’é
e ‘d lòn ch’a podrìa esse la lenga piemontèisa, bela da studié, sgnora ‘d literatura e ‘d
poesìa ma che, për maleur, sempe ‘d pì, ël parlela a l’é considerà n’onta e a l’é butà sota ai
pe pròpi dai piemontèis.
Le tante diferense an tra dialèt o parlade locaj, ciameje coma ch’i veule, e cola dl’85% tra
‘l turinèis e la lenga piemontèisa a son j’argoment ch’a manco mai.
La part amusanta a l’é stàita cola ‘d fé lese an lenga un fieulin meridional ëd Nàpoli, na
fijëtta dël pòst e ‘l professor che, për na vòlta, a l’ha nen fàit mej che lor. A son
anteressasse al debat dj’àutri doi docent present manifestand motoben d’interess për la
materia.
L’ùnich darmagi a l’é stàit col ëd mach avèj n’orëtta a disposission ma, se coma ch’a
ësmija, l’argoment a comensa a gatijé la curiosità ëd quàich polìtich, as podrà comensé a
speré ant në svilup ëd l’argoment.
+ There are no comments
Add yours