0
0
Il sindaco di Quagliuzzo Ernesto Barlese ha consegnato un riconoscimento a Vittoria Minetti per il suo impegno nel preservare la cultura e le tradizioni piemontesi attraverso il suo lavoro di traduttrice, scrittrice di commedie e docente di lingua piemontese oltre che di preziosa collaboratrice di Canavesanoedintorni.it. E’ un bell’esempio che riteniamo possa e debba essere seguito anche altrove e che per Vittoria Minetti è sicuramente una giustissima gratificazione. Di seguito pubblichiamo un suo breve scritto, naturalmente e rigorosamente in lingua piemontese:
Arconossiment
Për mi, Vitòria Minèt, a l’é bin mal fé scrive ‘d mi ma, saba ‘d sèira, Quajuss, mè
pais a l’ha concedume l’onor ëd n’arconossiment për mia passion, mè impegn e mè
amor ch’i l’hai për la lenga piemontèisa e tut lòn ch’a-j vira atorn.
I chërdo ch’a sia scasi mes sécol che mi i-j coro dapress a la coltura, a la gramàtica, a
la grafìa e a le rèis piemontèise ma a l’é l’era ‘ncora mai capitame d’esse tant onorà.
Për l’ocasion la Comun-a e la prò-lòco a l’han organizà na sin-a ‘d bagna càuda
compagnà da minca sòrt ëd vërdura cheuita e cruva, antipast galup con tomin e
marmlada ‘d fi, cotechin e butir con castagne. Na bela ciapa ‘d toma e ‘n mandarin
për dësgrassé la boca e, per finì torcèt e sambajon. Na sin-a da bërlichesse ij barbis.
La sala a l’era pien-a ‘d gent, coj ch’a parlavo piemontèis a l’avìo tuti na certa età
nopà ij giovo a son pì nen bon përchè ant agn sessanta a l’é spantiasse la convinsion
che ël mosteje nòsta manera ‘d parlé a le masnà a l’avrìa peui rovinaje l’amprende
l’italian. Nojàutri, masnà dell’immediato dopo guerra, cand ch’i soma intrà ant la
scòla bassa i parlavo tuti mach piemontèis e i l’oma ‘mprendù l’italian e…i soma fin-
a bon a duvré ij congiuntiv.
Apress a dontrè agn che mia granda a l’era andass-ne i l’hai capì ch’a l’era ‘dcò
portasse dapress tut sò savèj ëd coltura sempia ma gorëgna fàita ‘d paròle ch’a sarìa
stàit un pecà a dësmentieje. A më smija mach jer ch’i l’hai comensà a scrive na
comedia, scasi për schers, an piemontèis coma ch’i savìa che, piemontèis a ‘l l’era
nen përchè i j’era nen bon-a a scrivlo.
Cand ch’a l’é rivame ant j’orije che Dario Pasé, professor bin bin avosà, a tënnìa dij
cors ëd lenga Piemontèisa a Ivrèja për cont ëd la Region e i son nen lassame scapé
l’ocasion. I son sicura ‘d podèj dì che da lì a l’é nassùa mia passion…mia maladìa për
la lenga piemontèisa. Maladìa ch’a variss nen, cand ch’a taca a taca, as peul esse an
qualsëssìa pòst ma it l’has manca d’un tòch ëd papé e ‘n crijon për fissé lòn ch’a l’é
passate për la testa an col moment. A peul compagné na lerma ‘d gòj cand ch’at nass
n’anvodin-a tant me un-a ‘d magon cand che n’amis o un parent as na va për sempe.
La stra a l’é ‘ncora longa e pien-a d’antrap ma mi i vivo ant la speransa che un doman
nen lontan ij piemontèis giovo as dësvijo e a comenso torna e deje ‘l pèis ch’as
mérito nòsta lenga, nòste tradission e nòste rèis.
Vittoria Minetti
+ There are no comments
Add yours