0
0
di Vittoria Minetti
A rason a l’han sempe ciamalo “San Gioann dij Bòsch” përchè a l’é un paisòt con pòche ànime piassà an mes a na boschin-a s-ciassa. A l’é na frassion ëd Castlamont e,
prima ch’a-i passèissa j’agn 60, a pudìa smijé na bombonera an mes al verd.
Për maleur a son përdusse tante tradission, prima fra tute ël parlé piemontèis, a l’é
mal fé trové un giovo che almanch a lo capissa.
Tutun un-a a l’é restà: cola dël carlevé gestìa da Franca, l’ànima dla borgà. Ca soa a
l’é an piassa, tacà a la cesa e, a l’ocasion, chila a peul esse tut: aministrator, cassiera
perpetua, cusinera; chila a l’é ‘l bërsalio ‘d minca arcesta, ca soa a l’é ‘l cheur ëd la
borgà e, ëd conseguensa, ël quarté general dël carlevé.
Dal saba dòp disnà ij volontari, sòcio dla società, a comenso con ël monté la strutura
ch’a dovrà soporté ‘l pèis dij pareuj pien ëd quajëtte e faseuj ch’a dovran bërboté për
tuta la matinà dël lun-es fin-a a cand che la festa a pija l’andi.
Da la matin bonora as anvisco ij fogon e un apress a l’àutr a comenso a ‘mbaronesse
sël bancal file ‘d cassaròle e barachin, a speté che, apress a la benedission dël prèive,
ij faseuj e quajëtte a j‘ampisso.
A tre bòt a smija che ‘n dësvijarin a-j daga un sopaton a la piassa: tante masnà con sò
costumin, pcite faje, Arlechin, damine, ors, gat e tanti dj’àutri ch’a brajasso mentre
ch’a coro an sà e ‘n là sla piassa sensa sente ‘l frèid.
Pare e mare, grand e grande a contròlo la combrìcola sensa fess-ne arcòrze tròp.
Le pignate a speto pendùe con na tërsa da un platan a n’àutr për fé cadò ‘d ròba dossa
o ‘d buscaja, second ël boneur ëd chi ch’a la s-ciapa.
Nunsià da ‘n gròss batiman “La Bela Cossatera” ël përsonagi pì ‘mportant dël
carlevé, Beatrice Suquet, a fà soa intrada sla piassa s’un car bin rangià con tante
mimòse e fior, scortà dai “coreur” e dai “gelos”. Minca ann un comità, pensà për lolì
fé, a va a la serca an grand segret ëd na fija ch’a l’abia già fàit ij disdeut agn…se a
l’é ‘dcò bela tant me cola dë st’ann, la còsa a vasta nen, ansi. Vers quatr ore a-i riva
la delegassion dla “Bela Pignatera” ‘d Castlamont compagnà da sò séguit e dal
sìndich e con na tàula preparà espress la Bela Cossatera a ‘nvita j’òspiti a tasté ij
faseuj.
Na vòlta finìa la formalità dl’atast ij visitator as na van e la festa a peul pijé l’andi:
coj adét a la dëstribussion a comenso a ‘mpinì le ramin-e e ij barachin, le masnà a s-
ciapo le pignate, a fan ij gieugh an mes a nìvole ‘d coriàndole e për ij grand un bon
bicer ëd vin brulé a manca mai.
Prima dël Còvid, a-i era la costuma ‘d pende un pito (mòrt) da un pogieul a n’àutr an
manera che ij coreur e ij gelos a podèisso compete për tajeje la testa con un sàber ëd
bòsch. Peui, e sòn sensa polémica, “le nuove nòrme” a l’han pì nen lassalo pende nì
dovré ij sàber, bele ch’a fusso ‘d bòsch.
Cand che l’aria a comensa a ‘rfrëschesse la festa pian pian as dëstissa ma mach për
quàich ora përchè a torna anvischesse a la sèira con na bon-a sin-a ant ël salon ëd la
Società.
+ There are no comments
Add yours