Ël senté d’Ajé (in lingua piemontese)
Tempo di lettura:2 Minuti, 32 Secondi
di Vittoria Minetti
Na sessanten-a d’agn fa, a San Giòrs Canavèis, a j’era ‘l senté d’Ajè.
As marciava a randa dla muraja dël castel për sent o dosent méter peui as pijava a
mancin-a sù për la rampa dël camposanto tuta stërnìa a schin-a d’aso për fé scolé
l’eva piovan-a…nen bel fé a marceje dzora con ij garetin ma bela da vëdde.
A la sima dla montà, doi pass prima dla lèja dij platan, torna a mancin-a a comensava
ël senté d’Ajè. As intrava an mes a na boschin-a frësca e as andasìa anans andrinta a
na galarìa ëd verd compagnà dal ciricì dj’osej.
Da lì an peui a dventava tut n’anciarm, n’ancant, na mascarìa ch’a portava, pass
apress pass fin-a a le boche dla bialera peui fin-a a Ajè, ai pe dla montà ch’a riva al
castel.
Ël senté d’Ajè a l’ha vivù la violensa dla guèra, un pòst ideal, bastansa scondù për
podèj tiré fòra na brutalità bestial che ij temp afros d’anlora a giutavo a spantié.
Cand che, fòrsa ‘d fé, la pas tant sustà a l’é rivà, ël senté a l’é vnuje a taj dzortut ai
campagnin ch’a l’avìo na vignòta o ‘n tochèt ëd tèra sla snistra dël canal, për andé e
vnì a pe…anlora a ‘ndasìo scasi tuti a pe.
L’industrialisassion, dj’agn 50/60 a l’ha fàje viré la pàgina al lìber dël travaj ëd la
campagna e, j’agn apress, sti dontrè chilòmetri dë spassëggiada a son dventà na
dossa mascarìa, n’arlass fin-a ‘n confòrt o pess, na decision definitiva për chi ch’a
l’avìa un magon ancreus.
Ël senté a l’é stàit testimòni ‘d primi amor vivù dë scondion, ëd tradiment, ëd suissidi
ant la corent fòrta e frèida dla bialera.
Ant j’agn, fin-a a rivé al di d’ancheuj, i savrìa nen dì a man ëd chi, le trasformassion a
son corusse un-a dapress a l’àutra e, për boneur, j’ùniche còse stòriche ch’a son
salvasse a son “le boche” e lë schéletro dël “pont ëd fer” che, traversand ël canal a
portava al casòt Priè.
Le fòto dij doi cartej ëd bòsch pirografà a compagnavo, ansema a na serie ‘d pitòcio
grand tant me na përson-a, ‘d figure ch’a rapresentavo lë sternighin, la vivandera, ël
picapere e via fòrt…sparì fin-a lor.
Për maleur, ant tuti sti agn ch’a l’é passaje, sti dontrè chilòmetri ‘d dossa mascarìa
coma ch’a j’ero, a son dventà un pòst frèid, sensa ànima con un murèt ‘d pere gnanca
tant bin fàit, ch’a l’ha pijaje ‘l pòst a le piante e al verd ch’a corìo longh l’eva e a
mancin-a pì gnente, a l’arbat dël sol.
Le tranquile spassëggiade a l’ombra dla galarìa vërda, ‘l ciricì dj’osej, ‘l romor doss
ëd lë score dl’eva, ël setesse s’na banchin-a ‘d pera con un lìber an man: tut da
dësmentié.
Happy
100 %
Sad
0 %
Excited
0 %
Sleepy
0 %
Angry
0 %
Surprise
0 %
1
0
