San Giòrs Canavèis, un puntel da nen perde (in lingua piemontese)
Tempo di lettura:2 Minuti, 30 Secondi
di Vittoria Minetti
Dumìnica ‘d sèira, óndes ëd giugn, a neuv ore la Filarmònica “Carlo Botta” ‘d San
Giòrs Canavèis, a l’ha tënnù sò consert ant ël salon pluriuso. A duvìo felo ‘n piassa
ma ël temp, apress a na suitin-a ch’a fasìa andviné n’istà sensa eva, a l’é dësvijasse e,
a dila pròpi tuta, a l’é fin-a ‘n camin ch’a esàgera.
A part ij preàmboj, la banda, l’orchestra, la filarmònica, ciamela coma ch’i veule, a
l’ha fàit stravëdde…coma sempe.
Un repertòri ch’a n’ariess a fé sté ‘l pùblich ancolà a le cadreghe con n’atension ch’a
mòla nen l’obietiv për doe ore che, për maleur, a passo ant un amen.
Na mùsica ‘nciarmanta ch’a pija ‘l cheur e a dësvija ‘d frisson travers al filon ëd la
schin-a. Mùsich giovo, pì nen giovo e ‘d pì che giovo, famije ‘ntreghe ch’a son-o, dai
nòno a j’anvod, ardità e passion ch’a traverso tre generassion.
I peuss fin-a fé quàich nòm ëd coj ch’i conòsso: ij Poreta, ij Milan, Pajòt, la Grajòta,
Guietti, Cagninei…
A fé pì sgnora la sèira a l’é stàita la presensa d’Alberto Occhiena përcussionista
dl’Orchestra Sinfònica Nassional ëd la Rai, ma con soe rèis a San Giòrs, ch’a passava
da në strument a l’àutr con n’espression an facia ch’a lassava capì alegrìa e gòj.
Ël consert a l’é comensà con ij mùsich elegant an divisa bleu con crovata e focòl peui
ël tròp càud a l’ha faje molé ‘l serimonial e, bele se an mania ‘d camisa, la mùsica a
l’ha nen perdù gnente.
I soma stàit costumà a vëdde ij magìster ëd mùsica ch’a smijavo ‘ngissà ‘ndrinta a ‘d
mude con le coe, fier ëdzora a n’alvà, ch’a bogiavo mach ij brass nopà… Ivan
Pagnone la mùsica a ‘l l’ha tuta ‘ndrinta ‘nsema a n’argent viv ch’a tira fòra
maraman che ‘l programa a va anans. Na còsa ch’a vasta nen, a l’é ch’a l’é fin-a un
bel fieul e, bele ch’as vestissa nen con la muda dle coe ma ch’as presenta an jeans,
camisa e scarpe sportive a-j ròba gnente a l’armonìa e a la blëssa dij tòch ch’a
propon.
Un bombon ch’a l’é giontasse oramai da agn a l’é Elena Datta che, con soa vos
potenta e armònica ant l’istess temp, a n’ariess a ‘ntërpreté minca forma ‘d melodìa.
Bele che ‘l programa a fussa col ëd fé ‘l concert an piassa ma, për maleur, ël temp a
l’ha nen përmettulo, andrinta ò fòra, se la mùsica a l’é bela doe ore a passo ant un buf
e a l’é sempe na delusion cand ch’a finiss.
Për mi ‘l consert ëd la filarmònica “Carlo Botta” a l’é un pontel ch’as peul nen perde
e…s’av càpita l’ocasion, perdila nen!
Happy
0 %
Sad
0 %
Excited
0 %
Sleepy
0 %
Angry
0 %
Surprise
0 %
0
0
