Un Papa piemontèis
Tempo di lettura:1 Minuti, 56 Secondi
di Vittoria Minetti
Papa Cichin a l’é stàit bon a deje ‘l savor ëd na vìsita d’un paisan ch’a riva da lë strangé
apress a tanti agn e a va a trové ij sò parent a Portacomé. Un cortege ‘d viture pompose,
un-a pì gròssa che l’àutra, polissia e carabigné daspërtut, tanta gent ch’as ëspija a
ghëmmonà për vëdde mej, la banda ch’a va anans a soné antramentre che ‘l magìster a
gava nen j’euj da la part d’andova ch’a dev riveje la vitura, cola giusta, cola ch’a pòrta ʼl
Papa. An mes a tuta sta pompa, sensa che scasi gnun a-j fasa cas, a-i riva na sinchsent
bianca dla Fiat, nen cita ma gnanca gròssa con na mania bianca ch’a spòrz dal finestrin e
na man ch’a saluta e a benediss tuta la gent ch’a l’é lì a spetelo da vàire ore.
Bele che chiel a sia già nassù an Argentin-a, ij sò a j’ero restà tacà a le tradission ëd soa
tèra e a son stàit bon a pianté ʼndrinta a chiel cole rèis piemontèise ch’a sëcco mai.
Cand ch’a l’é intrà an cola ca ùmila, ëd tuti ij di, con sò baston ch’a lo giutava a marcé a
l’era pì nen ël Papa ma un cusin ch’a rivava da Roma për saluté, magara për l’ùltima vira,
coj parent pien d’orgheuj për esse ʼmparentà con chiel. Portacomé a l’é an Italia tant me
Roma ma con tuti ij badò ch’a l’ha sle spale sto pòvr’òm vestì ‘d bianch, Roma a peul
ësmijé ʼncora pì lontan-a ʼd Buenos Aires.
N’ambrass ës-ciass, doi basin con soa cusin-a, veciòta ʼdcò chila, la tàula bin prontà sël
mantil, ël pì bel dël fardel e, për chiel, ël pòst ch’a conta ʼd pì: cap tàula.
Ël dòp disnà a sarà passà ‘n pressa, tròp an pressa; a ven da ciamesse se a sto sant’òm a
sarìa nen piasuje fërmesse ancora lì a ciaciaré, respiré për quàich ora l’aria ‘d famija, conté
e sente conté ʼd còse veje… ma chiel a peul nen fé coma ch’a veul, chiel a l’é gnanca
padron ëd sò temp.
Chiel a l’é Papa Cichin, nòstr Papa piemontèis.
Happy
100 %
Sad
0 %
Excited
0 %
Sleepy
0 %
Angry
0 %
Surprise
0 %
0
0
